"Korkudan sustuklarımızla dilsiz, cesaretle bağırdıklarımızla sağır,
Korkudan kaçtıklarımızdan yalnız, cesaretten kibirlerimizle ağır.
Çiçek poleniymiş geceler, düşünceler bahar nezlesi,
Birazcık koklamak istemiş oysa konu aşksa olmazmış bir nebzesi!
Rüyadan uyanmış, uykuya dalmış, kâbus görmüş,
Bir daha da uyanamamış.
Yedisi de ölmüş cücelerin yanı başında,
Onunsa ruhu bile duymamış uykusuna duyduğu o devasa kibirden.."
Sayfa 53 - 44 YayıneviKitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.