FİRS
FİRS: Kilitli... Gittiler... (Divana oturur) Beni unuttular... Neyse ben de burada otururum... Leonid Andreyeviç de kürk mantosu yerine ince paltosunu giymiştir yine... (Endişeyle) Görseydim... Ah bu gençler!(Anlaşılmayan bir şeyler mırıldanır) Hayat sanki ben hiç yaşamamışım gibi devam ediyor. (Uzanır.) Uzanacağım. Hiç gücün kalmadı artık, hiç gücün yok... Ah, seni... Seni beceriksiz!
FİRS kımıldamadan yatar. Uzaktan, gökyüzünden kopan bir telin sesi gelir. Tekrar sessizlik hâkim olur. Duyulan tek ses, bahçeden gelen baltaların sesidir.
Sayfa 83Kitabı okudu
·
20 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.