Marcus Aurelius stoacı filozoflardan Rama imparatoru, bir devlet lideri olarak sadece stratejik zekası ve askeri yetenekleriyle değil yazım gücü ve felsefe alanındaki dehasıyla da öne çıkan, hayranlık uyandıran bir isim. Yazar bu eserini 1558'de ilk kez yayımlandığı ve çoğunlukla seferde olduğu yıllarda kaleme aldığı bilinmektedir. Yazar kendi gönlünü terbiye etmeye çalışıyor her düşüncede, her prensipte ve deneyimde. Sadece kendiyle hesaplaşıyor, kendini sınıyor ve kendi iradesine meydan okuyor. Babası, büyükbabası, üvey babası, kıymetli öğretmenleri, ailesi ve tanrılara karşı duyduğu büyük şükranlarla başlar ilk bölümde, sonrasında didaktik bir anlatıyla insandan ve evrenden söz eder. Üstün evrenin, yine üstün bir akıl tarafından nasıl dengelenerek, bir düzen içinde yönetildiğini anlatır. Bu eserinde fazlasıyla sorguladığı bir diğer kavram ise ölümdür. Okuduğunuz bölümleri tekrar okuma hissiyatı oluşturan bir kitap. Bir başucu kitabı gibi, herkesin okuması gereken ve herkesin de kendisine bir şeyler katabileceğine inandığım bir kitap. Bittikten sonra acaba kimden ne öğrendim ve kime ne öğretebildim diye düşünmenize sebebiyet verebilir. "Kesinlikle gerçekleştirmek istediğin şeyler için hızlan, boş umutları defet, eğer kendinle ilgiliysen, hâlâ mümkünken kendi yardımına kendin koş.".

Kendime DüşüncelerMarcus Aurelius · İş Bankası Yayınları · 202415,6bin okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal Korkmaz