"Size daha güzel şeyler yazmak isterdim. Dostluğa, barışa, sevgiye ve mutluluğa dair... Ama olmadı, olamazdı da. Dokuz yıl hep bu ülkenin insanlarını ve insanların yarattığı olayları yazdım. Belki çoğuna gülüp geçtiniz, çoğuna da gülüp geçemediniz.
Bu ülkenin insanları dostluğa hasretti.
Ama herkes, her gün birbirine kazık atmak için yarışır dururdu.
Bu ülkenin insanları sevgiye de hasretti.
Ama herkes her gün birbirinin gözünü çıkartmak için pusuya yatardı.
Ben de bu ülkenin insanıydım, bir kazanda kaynamıştık. Daha kestirme bir deyimle biz, noktası noktasına, bize benziyorduk. Yalancılarımızla, doğrucularımızla, düzenbazlarımızla, mutlularımızla, yoksullarımızla, kalleşlerimizle, korkaklarımızla, cesurlarımızla, cahillerimizle, küçüklerimizle ve dâhi büyüklerimizle...
Biz bize benziyorduk. Ötesi boş laftı...
Bu satırların yazarını kara bir kopya gibi kabullenin.
Her şeyin aslı sizde sureti de elinizde...
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.