Bilseniz bir aylak için bile bir yerlere geç kalma korkusu ne kadar kötü bir duygudur... Geçmişe duyulan özlem, ne bir kokuyla ne de okşayışla geçer. Sanki zihnimizi saran bulutların atmosferinde bizi geçmişe bağlayan, oradan kopmayı başaramayacağımız bir fırtına hakimdir. Kahramanımız C. hep geçmişin gölgesinde geleceği arar. Gelecek onun teyzesine ait sevgisi ile babasına ait öfkesi arasında hüküm süren bir arayıştır. Kimi arıyor bu adam? Kimi bulmak için zihninden bahisler uydurup zar atıyor? Bay C. için peşinden gidilecek insanın modern toplumun ona yükleyeceği vazifelerden bağımsız, -öyle ki ana babası bile olmamalı bu insanın- aykırı bir varlık olması lazımdır. Ne aile yapısı, ne insanların huylarını sezebilecek kadar samimiyete tahammülü yoktur. O, rahat bırakılmayı sever, parası ile bir bakıma da bu rahatlığı sağlar fakat ya sevgi? Bay C.nin istediği gerçek sevgi fakat bu sevginin devamı eli paketli adam olmayı gerektirir. Kendi de fark etmedi mi? Bu arayış ona zarar verir, bu arayış onu daha çok tramvaylar, otobüsler peşinde koşturur, daha çok bitkin düşürerek hayal edilenin eğreti kucağında onu oyalar. Bay C.ye dair anlatılacak birçok şey var fakat sanırım en önemlileri bunlardı. Sizlere keyifli okumalar diliyorum.

Aylak AdamYusuf Atılgan · Can Yayınları · 201960k okunma

·

2,099 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bulut