Savaş...
Savaşa alışıktı. Kendi kendine bir Parfenov vardı, dövüştü ve öldü diyebiliyordu. Ama orada, Penza’da, Marks -24’ün sokaklarında bir kadının adı dula çevrilecek, çocuklarına da artık çocuk değil, yetim denecekti. Bu yalnızca bir acı değildi. Bundan sonra bir yaşam, olduğu gibi değişecekti.
Sayfa 148 - Engin YayıncılıkKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.