Bende bu kitap vasıtasıyla başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. Bir kaç sene önce kadar, soğuk ve yağmur sonrası bir sonbahar gününde, şehrin biraz dışında alışveriş merkezlerinin olduğu avm ye yürüyerek gidiyordum. İleride elinde poşetle yavaş yavaş yürüyen bir çocuk gördüm. Yanına yaklaştım ve beraber yürüyerek muhabbet etmeye başladık. 10, 11 yaşlarında zayıf ve minyon görünüşlü bir çocuktu. Afgan olduğunu ve avm girişinde elindeki poşette bulunan mendilleri satmak için gittiğini söyledi. Babasının kağıt toplayarak ailesine bakmaya çalıştığını ve evde bir tanesi okula giden kız çocuğu, ikiside 5,6 yaşlarında erkek olmak üzere 3 kardeşi daha olduğunu söyledi. Babasının kazandığı paranın yetmediğini, kendi isteğiyle okuldan sonra mendil sattığını söyledi. Soğuk ve yağmurlu bir gün olması sebebiyle dikkatimi çeken, çoğu yeri yamalı pantolonu, eski ayakkabıları, kötü bir kaban ve bere vardı üzerinde. Avm nin kapısına geldiğimizde içime oturan bir olay oldu. X rayla girilen giriş kapısında duraksadı.Neden gelmediğini sorduğumda, içeriye alınmadığını ve mendillerini dışarıda sattığını söyledi. Benimle girmek istermisin dedim, gözlerinin içi güldü. İçeriye girdik ne yapmak istersin dedim. Bilmiyorum abi dedi. Hemen karşımızda ayakkabı mağazası vardı. Sana ayakkabı alayım mı dedim. Yine masumane bilmiyorum abi dedi. Mağazadan her gösterdiğim ayakkabıyı bunu alayım mı istermisin diye sorduğumda, sadece al abi demesi yüreğimi burktu. Seçmek bana düşmüştü. Bir tane güzel içi sıcacık bir bot buldum. Eski ayakkabılarını çıkardım, göründüğünden daha kötüydü, basit ve altları eskimiş bir ayakkabıydı.Botlarını giydirdim, bağcıklarını bağlarken ki hislerimi tarif edemem. O kadar mutlu olmuştum ki tarifsiz duygulara kapıldım. Sonra başka bir mağazaya girdik, burdan ne istersin dedim. Sadece bisküvi dedi. Birkaç paket bisküvilerden aldık. Kardeşlerine de götürürmüsün dedim. Tabi götüreceğim, şimdi açmadan beraber yiyeceğiz dedi. Gerçekten çok tuhaf hislere kapıldım. O yaşta bir çocuğun kardeşlerini koruma ve bakma içgüdüsü insanı hüzünlendiriyor gerçekten. Mendillerini ben satın alayım sen erken git eve bugün dedim. Zaten poşette az sayıda mendil vardı. Tamam abi dedi ve orada ayrıldık. Çok varlıklı bir insan değilim, maaşlı çalışan birisiyim. O gün için elimden gelen oydu. O çocuk o gün birazcıkta olsa mutlu olmuştur belki ama devamı yoktu işte. Benzer yaşlarda iki oğlum var, onları mutlu etmeye çalışıyorum ama dünyada o çocuk gibi yüzbinlerce çocuk olduğunu ve o çocukların mutlu olmadığını bilmek insanı çok üzüyor gerçekten. Bu kitap vasıtasıyla o afgan çocuk aklıma geldi. Karşılaştığım çocukta hasan ve sohrabtaki aynı hüzün ve sessizliği hatırladım. Ayrıca kitabın yıpratıcı ve psikolojileri alt üst eden, bir kitap olduğunu düşünüyorum. Karşılıksız sevgi ve bağlılık bu kadar iyi anlatılamazdı gerçekten. Bazı bölümlerde lütfen buda olmasın artık demek istiyor insan. Son olarak yazar bazı incelemelerde de gördüğüm üzere, Amerikanın müdahalesini meşru gösterme çabasında olabilir ama her sonuçta yine olan çocuklara oluyor. Dünyanın çeşitli yerlerinde bu şekilde mutsuz olan çocukların var olduğunu bilmek kahrediyor insanı. Daha adil ve merhametli bir dünya diliyorum. Keyifli okumalar.

Uçurtma AvcısıKhaled Hosseini · Everest Yayınları · 2021166bin okunma

··

751 görüntüleme

MYÇ65

@Mst_yldrmckr ·

1yıl

👍

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tahsin Özkaraşın