#187982270
Şöyle bir ileti atmıştım. Tamamen muziplikti...
Yorum kısmında da detay verip 'Şehre yakın olsun gelip gitmek kolay olsun ' demiştim.
Çok geçmedi üzerinden, beklemediğim bir yerden bir haber ve hızlıca tercih listesi hazırlamıştım.
Tercih sonuçlarını beklerken yine bir haber ve dedemin anî vefatı...
O benim tontonum, ölüm hak, ayrılık kalbi ve zihni yorabilir onu da duayla çiçeklendireceğiz.
Yine bir ertesi ve atanmak denen fiil, tam da iletimdeki gibi; bu şehirden gitmek ama yine şehrin eteğinde, yanıbaşında bir yere gitmeye kalem oldu.
Doğduğum büyüdüğüm bu yerden ilk defa ayrılacağım.
Çayı bitince dahi bir bardak daha istemeye kıyamayan babam buruk..
Üç günlük ayrılıkta dahi evde ses yok neşe yok gel diyen annem..
Sevinmek ve üzülmek arasında bir yer de ilk fiile daha yakın olmakla birlikte - garip duygular varmış.
Yüzlerinde bunu görüyorum , kendi içimde de ..
Kitabı okumaya başladığım ilk an ile kitabın son hikayesini okuyup kapattığım an arasında farklılıklar var.
Benim için ayrı bir yeri olacak...
Madem insan dökülen bir varlık, kitabın incelemesinde bunun hakkını verelim...
Gidiyorum dökülmeye..
Kitabın son hikayesi "şehre veda"
Bilemedim bu nasıl tevafuk...🌿
Neden burada hesabı olan yazarlara destek olmuyoruuuuuzz? Beyefendiyi yeni gördüm.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.