Belirli bir tipteki mevcudiyetin -adına “modern kültür” denen şeyin- nihai olduğu iddiası bize, tam tersine, görüş sahasını inanılmazcasına darlaştırmak ve kapatmak gibi geliyor. Ve bu hissin tesiriyle, sımsıkı kapatılmış bir yerden kaçmış olmanın, yeniden hürriyete kavuşmuş olmanın, yıldızlar altında bir kere daha her şeyin, en iyinin ve en kötünün de mümkün olabileceği engin, ürkütücü, önceden kestirilemeyen, bitmez tükenmez realite dünyasına çıkmış olmanın coşkun sevincini yaşıyoruz.
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.