··
1 plus 1
·434 views
Kütük ve Nakış kısmında şairi şöyle tanımlar üstad :
"Madde 1: "Hem kütüğü var, hem nakışı..."
Madde 2: "Kütüğü var, nakışı yok..."
Madde 3: "Nakışı var, kütüğü yok..."
Madde 4: Ne kütüğü var ne nakışı... "
Şair, bu 4 sınıftan birine girmeye mahkûmdur. Birinci sınıf, (Omeros) dan (Rembo) ya ve İmreulkays'dan Şeyh Galib'e kadar, ne mektep, ne devir, ne şu, ne bu; bütün fâni ve günübirlik irca ve kıyasların üstünde kanat çırpmış ve mütearifeleşmiş büyük sanatkârlara göredir. İkinci sınıf, şiiri fikre âlet diye kullanan tebliğci mizaçlar...
Üçüncü sınıf, pastanın unundan ve has ekmekten habersiz, basit kremacı ve köpükçüler; dördüncü sınıf da, aşağının bayağısı yelteniciler kadrosu... Bu ölçülere, kolayca zihninizde örnek tedarik edebilirsiniz."
"Ne kervan kaldı, ne at, hepsi silinip gitti, " İyi insanlar iyi atlara binip gitti."
"Çocukken gün battı mı, bir köşede ağlardım; Nihayet döne döne aynı noktaya vardım."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.