Gönderi

At vuruldu; içim paramparça Rüveyda. Gölgelerin ardına sakladım kusurumu. Sen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisin Ben burda damla damla eriyip akıyorum Yine de, çiğnetemem kimseye gururumu İstenmediğim yeri sessizce terk ederim Hâtıra kalsın diye bırakır da ruhumu Mahzun bir derviş gibi boyun büker, giderim.
·
11 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.