Herkes ne zaman ölür; elbet gülünün solduğu akşam!
Biri bir düğmeye bastı. Biri bir zehir saçtı. Boyunlarındaki mavi damarlar çatladı. Kan içlerine aktı. Böyle ölünmeyecekti. Ölündü. Biri düğmeye bastı. Biri bir zehir saçtı. Tetik bile çekilemedi.
Geceydi. Sabah olmadı. İlkbaharda durdu hayat. Bir mayıs gecesinde...
Sayfa 10 - PATİKA KİTAP
·
49 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.