Sodom ve Gomorra bilindiği üzere lanetli kentlerdir, türlü ahlaksızlıklar olduğu için Tanrı’nın gazabına uğramışlardır. İncil’in yaradılış bölümünde de geçer. Romanda anlatıcı M. de Charlus’un eşcinsel olduğunu fark ettiğinde küçük bir şok yaşar. Aynı şekilde genç kadınlar arasında da bu türden ilişkilerin olduğunu gözlemler. İlginç bir şekilde eşcinsel kadınların varlığını reddederken erkeklere farklı yaklaşmakta hatta M. de Charlus’a bir meseleden dolayı yardımdan kaçınmamaktadır. Bir tür çifte standart durumu yani :) Kitapta bu kadar karşı durması enteresan çünkü dönemin eşcinsellere bakış açısından mı (ki kendisinin de eşcinsel olduğu biliniyor) yoksa başka bir meseleden dolayı mı onu bilemiyorum. Bu konuda oldukça eleştiriliyor zaten kendisi özellikle Andre Gide tarafından.. Kitaba dönecek olursak genç aşkı Albertine’nin de bu tarz ilişkileri olduğunu farkeden anlatıcı bunun onun suçu olmadığına ve korunması gerektiğine inanıyor. Ona göre Albertine başka kadınlar tarafından baştan çıkarılmazsa ahlaklı davranabilir. Albertine’nin davranışlarını denetlemek isteyen genç aşığın duygularını başlarda net anlayamıyoruz. Sevgisinden aşkından kendisi de emin değil ama sonlara doğru bir netlik kazanıyor gibi. Serinin diğer kitabını okumak için sabırsızlanıyorum.

Sodom ve GomorraMarcel Proust · Yapı Kredi Yayınları · 20201,385 okunma

·

1 artı 1'leme

·

310 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özge A.