Ateş düştüğü yeri yakar.
Acilde çalışırken 112 ile arrest(kalbi durmuş) hasta gelmişti. Artık dayanacak gücümüz kalmayana dek müdahale ettik ama kurtaramadık. Sadece kocası ve kadın yaşıyorlarmış. Kocasına artık hayata yalnız devam edeceğini söylemek zorundaydım. Bunun nasıl zor olduğunu anlatmak imkânsız gerçekten. Tek hekim olduğum için diğer hastalar naaş dışarı çıkana kadar beklediler ve ben bütün bu yaşadığım seylerin ardından yeniden muayenehaneye girdiğimde ilk sıradaki hasta bana "çok beklettin" diye sitemde bulundu. İnsaf dedim bütün olanları sen de gördün sonra öldüyse napalim bizim de işimiz var dedi. İşte insanoğlu bu kadardır... Çevremizdeki bu iyilik timsalleri, utanmasa melek olduğunu iddia edecek kisilerin bir de bu hallerine tanık olduğumuz yerdi acil servis. Bütün bu ikiyüzlülüğün dirilip karşımıza çıktığı yerdi..
O yüzden belki yüzümüz gülmez...
Ölümün bu kadar ucuzlaştığı yer..
Hayat mı ucuz ölüm mü bilemiyorum. Değeri kalmıyor çoğu şeyin
Bu yorum görüntülenemiyor
İnsanoğlu beni şaşırtmıyor asla. Olduğumuz çağda empati yoksunluğu çok var.
Bunlara tanık olduktan sonra artık ben de şaşırmıyorum. İyi insana inancimsa kendi çıkarına ters düşen durumla karşılaşana kadar kaldı artık..
3 next answer
Bu acıyı tatmayan ölüm sadece başkaların başına gelir sanıyor :(
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.