Fournier ölmüş ve bir otopsi masasında hem yaşamının bazı kestilerini değerlendiriyor hem de otopsisini yapan Egoine'den söz edip onun yaşamından kesitler hakkında düşüncelerini söylüyor. Çok farklı ve çok güzeldi. Kız her organını ayrı zamanlarda ince ince keserken bazen resmini çizerken yazar yaşamının farklı noktalarını sorguluyor. Bazen güldürüyor fakat bu güldürü hemen hüzünlü bir gülümsemeye bırakıyor yerini çoğu zaman.
Şöyle diyor Fournier;
Hey! Buraya bakın!
Mösyö Fournier öldü.
Ama hissetmeye, hatırlamaya ve anlatmaya
devam ediyor.
Cesedi otopsi masasında.
Hala yakışıklı.
Üstelik mizah anlayışından da hiçbir şey kaybetmemiş