İnsan ana rahmine düştükten ölümüne kadar sürekli fiiller işlemekte. Bu fiiller bazen iyi güzel ve hoşnut kıldığı gibi insanı bazen de hüzün keder üzüntü ve benzeri hal ve ahvallere sokar. Bütün mesele yapılan fiillerin insan doğası gereği insanda mahcubiyet duygusunu doğurup doğurmadığıdır.... Nitekim eğer yaptığı fiiller insanı mahcubiyet duygusunu doğuruyorsa insan kendisiyle yüzleşir ve bu fiili bir daha işlememek üzere kendisine söz verir. Mesele hangi fiil olursa olsun kişinin bu fiili işledikten sonra bir daha işlememek üzere kendisine sürekli telkinatta bulunmak ve böyle kötü fiillerden uzak durabilmek için kendisini kendi maddi manevi dünyasında destekleyecek dostluklar kurmasıdır. Nitekim şunu görüyoruz ki insanoğlu yaptığı hataları toplumun bütün kademelerinden gizlemeye çalışsa da aynaya baktığı vakit kendisinden bunu hiçbir şekilde gizleyemiyor oluşudur. Çok iyi biliyoruz ki kişi her kime yalan söylerse söylesin hata yaparsa yapsın eğer kalbi sönmemiş ise akıl melekesi de devre dışı kalmamış ise kendine yalan söyleyemez. Olduğumuz bu kitapta kendimizle olan tüm hal ve hareketlerimizin mutlaka bir neticesinin olduğu gerçeğidir. Manayı daha fazla uzatıp sizleri sıkmamak için kitabı mutlaka edinip okumanızı tavsiye ediyorum. En derin muhabbet ve saygılarımla...

Yüzümüz KızarmadanNecmettin Şahinler · İnsan Yayınları · 201011 okunma

·

133 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hiç