Senin gözlerinde bir çocuk saklanır
Gülüşünde kahkahalar asılı kalır
Sahipsiz yelkenleri açıp boynuna
künye diye astığın izler var kokunda
Sal ipini boğaza martılar seslensin uzvunda
Kaç uzaklara, uzaklaş ininden
Sakinleş yarabandı diye tutturduğun
Kıvranan içindeki büyümemiş adama ithafen
Ayak izlerin toparlanmış kül olur yakar gidişin
Gidesin gelmez avaz avaz bağırmak gelir içinden
Kaçar gidersin, kahkahanı salarsın denizlere...
İçmek gerekir, gerekeni silmek için
Git sen, geceleri çoğaltta gel, o sessiz gemiden
Çocuksun sen büyümeyi bürünmek zanneden
Taklidin yapay, ağlayışların gerçek
Anlamadım sanma, geri dönüşün içindeki volkanı eritir..
ŞD.