Usta yazar Suat Derviş'in 1930-41 yılları arasında farklı dergi ve gazetelerde yayınlanmış para temalı öykü derlemesi. Toplamda 27 öykü var kitapta. Paranın varlığı ve yokluğuyla sınanan insanların öyküleri.
Yazar öykülerini daha çok olay ağırlıklı yazmış. Karakter tahlilleri çok yoğun değildi. Dönemine göre bomba etkisi yapacak gerçeklik ve ilginçlikte öyküler. Yazar döneminde en bilinen toplumcu gerçekçi yazar. Yani hayatın acı gerçekliklerini özellikle anlatmayı tercih eden bir yaklaşım.
Daha çok romancı yönüyle bilinen yazar öykülerinde de çok akıcı ve sürükleyici bir dil tutturmayı başarmış bence. Kitabı okurken sizi yaşadığınız zamandan koparıp o dönemlere yolculuğa çıkarıyor.
Kitabı okurken bu kadarı da olmaz dediğimiz ama gerçekte günümüzde de yaşanan o kadar çok örnek vardı ki. Tarihin tekerrürü diye düşündüm.
En temel ihtiyaçlarını karşılayamayan, yoksulluğun pençesinde inim inim inleyen insanların yaşadıkları, hissettikleri, hayata katılamama , mahrumiyet/eziklik hissi, topluma özellikle de zenginlere karşı duyulan öfke, kendini ifade edememe, çaresizlik... Özellikle de et, elbise, yakacak, barınma yoksunluğu yaşayan insanlar, çoluk çocukları ve bunu kanıksamış toplumun çoğunluk insanlarının dramatik öyküleri...
Yazar öykülerin çoğunda kadın ve çocukları kahraman olarak seçmiş. Onlar üzerinden fakirlik psikolojisini ve tüm topluma yansımalarını anlatmış.
Kitabı okurken aynı konulu öyküler olması beni zorladı. Farklı zamanlarda yazılmış olsa da tematik öyküler olması bir yerde sıkıyor insanı.
Fakat kitabın bitmesini hiç istemedim. Adeta uyuşturucu etkisi yaptı bende. Oradaki öyküleri okurken ülkenin ekonomik gerçekliklerini unutup oraya bakarak bir süre kendimi zengin zannettim. Neticede o öykülerdeki kadar kötü bir durumda değildik. Ne yazık ki her güzel rüya gibi kitap da bitti.
Yazarı tanımak isteyenler için iyi bir başlangıç olabilir. Dönem romanı diye bir tabir vardı bence bu da güçlü bir *dönem öyküsü* kitabıydı. Öneririm.
