Gönderi

Kozmopolis | Stephen Toulmin
Tutkularımızı insanlığın menziline göre sınırlamaktan utanç duymamız gerekmiyordu;bu tür bir alçak gönüllülük bize güven sağlar. Tevazu ile başka konumlarda yer alan insanları kendi bakış açımıza yöneltmenin hiçbir rasyonel yanı olmayabilir; biz bunun yerine, insani hayatın farklılığın sağladığı ilave deliller olarak onlarla birlikte yaşamalıyız. Daha sonra, bu farklılıklar farklı okulların birleşmesine imkan verecek yeni ortak tecrübelerle giderilebilirdi. Ortaya çıkan çoğulluk, belirsizlik ya da kesinlikten yoksunluk, günah olmak şöyle dursun hata bile değildir. Mütavazı düşünüş , bunun, tanrılar değil, beşeri varlıklar olduğumuz için ödediğimiz bedelin bir parçası olduğunu gösterir.
Sayfa 48 - Paradigma yay.Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.