·
1 artı 1'leme
·135 görüntüleme
Ben de bu kitabı okumuştum ve çok farklı açılardan baktığımızı söylemek istiyorum öncelikle. Hannah'nın fazla ilgi beklediğini düşünmen beni biraz etkiledi ve bu açıdan yazıp fikrimi belirtmek ihtiyacı hissettim. Güçsüzlük dediğimiz davranışlar subjektiftir, bazı insanlar fazla hisseder fazla düşünür fazla değer verir ve fazla beklerler ve bu onların yapısıdır. Bu yüzden bazı olaylardan çoğu insanın etkilendiğinden daha fazla etkilenebilirler ve bu onları güçsüz yapmaz çünkü onlar bizim bildiğimizden çok daha yoğun duygularla ve düşüncelerle boğuşurlar, depresyon gibi şeylerin tedavi edilebilir psikolojik hastalık olmalarının sebebi budur. Uçan tozdan trip kapmak lafını çok duyarsızca buldum çünkü bu "Ne takıyorsun kanka ya? Boşver gitsin." tavrına benziyor açıkçası çokça ve zaten depresif düşünmeye meyilli insanlara bu kendilerini kötü hissettirebilecek bir şey çünkü çoğu insan bu alıngalıkları bile isteye yapıp kendine zarar verme niyetiyle dolaşmıyor. Kontrol edemedikleri duygular, düşünceler ve davranışlar sonucu bu noktaya geliyorlar ve çoğu zaman bu birikmiş bir takım ufak travmalara verilen şiddetli tepkiyle de kendisini gösterebiliyor. Dünyanın merkeziymiş lafını da yersiz bulduğumu söylemek istiyorum, herkes dünyaya kendi gözlerinden bakıyor ve insanlardan bir şeyler bekliyor olmak bizi bencil kılmaz, hayal kırıklığına uğramak da öyle. Ki kızın başına gelenleri az çok hatırlıyorum o kadar da basit olaylar olduğunu buluttan nem kaptığını düşünmüyorum. İnsanların sana değer vermesini istiyorsan önce sen kendi hayatına değer vermelisin, bence bu çok yargılayıcı bakış açısıyla yazılmış bir söz. Bir insan kendi hayatına değer verirken başka insanların gösterdikleri davranışlar sonucu baskı ve zorbalık sonucu hayatından yılabilir, hayatı sevmez konuma gelebilir. Tam tersi hayatını sevmeyen bir insan kendisini sevenler sonucu hayata tutunabilir, ya da bambaşka bir bakış açısıyla hayatında çok zorluk yaşayıp baş edemeyen bir insan çevresindekilerin anlayışsızlığıyla ve kaba davranışlarıyla uçurumun ucuna sürüklenebilir. İnsan böyle konularda daha hassas olmalı bence. Eğer Hannah daha başka durumlarda kendisini seven ve önemseyen insanlarla bir arada olsaydı durumlar daha farklı olabilirdi, onun hissettiği yalnızlığı hissedebildiğimi hatırlıyorum ve oldukça can yakıcı bulduğumu söylemeliyim. Evet, kimse birisi ölsün diye saçını kötü bulduğunu söylemez ama zaten ölme fikri aklına sızmaya başlamış bir insanı normal bir eleştiriden kat kat fazla etkiler bu. Karşıdaki insan Hannah'yı öldürdü demek değil bu tabii ki ama Hannah'nın nasıl bir ileri düzey depresyonda olduğunu düşünürsek böyle hissetmesinin normal olduğunu düşünüyorum. Senin değer vermediğin hayata insanlar değer vermek zorunda değil lafına da katılmıyorum, o zaman psikiyatristler de işlerini bıraksalar olur yani... Bilemiyorum kendi öznel düşüncen tabii ki ama bana çok ters ve yargılayıcı gelen bir bakış açısı. Güçlü olmak ya da olmamak böyle kolay karar verilebilen bir şey olmamalı dışarıdaki insanlar tarafından. Hele ki psikolojik bir rahatsızlığa sahip intihar etme düşüncesiyle boğuşan insanların yaşadığı zorluk bilinmeden buna güçsüzlük demek çok yanlış. Kendi düşüncelerinizin ve hislerinizin gidişatını kontrol edemeyip kendi zihninizle savaştığınızda hayatınız korkunç derecede zorlaşıyor. O yüzden aslında depresyonla savaşmanın güçsüzlüğe işaret ettiğini değil tam aksine güçlü bir insana işaret ettiğini söyleyebilirim ben. Her insanın harcı değil ve böyle hastalıkları anlamayan insanların böyle duyarsız yorumlar yapması bilinçsizliği artırdığı gibi bu hastalığa sahip insanları da kötü etkiliyor bence. Biraz daha açık fikirli ve empatik olmakta fayda var diye düşünüyorum.
Kendi öznel durumlarımdan ötürü bu yorumu yazma ihtiyacı hissettim. Size saldırmışım gibi hissetmeyin lütfen tabii ki sizin de kendi görüşünüz.
Sizin fikrinize saygı duymakla birlikte size katılmadığımı ve beni yanlış anladığınızı söylemek isterim . Çünkü ben incelememde ne depresyon hastalarına güçsüz dedim , ne de yalnız insanları küçümsedim . Ki bence Hannah yalnız değil . Hatta özellikle etrafında ona yaklaşmak isteyen insanları uzaklaştırdığını düşünüyorum . Bunun sebebinin onun psikolojik yapısı olduğunu söyleyebilirsiniz evet doğrudur , ama insanların bu durumda Hannah ‘ ın psikolojik yardıma ihtiyacı olduğunu nereden anlaması gerekiyordu ? Orayı da anlayamadım açıkçası . Ayrıca kitap boyunca insanların Hannah ‘ ın hayatına yaptığı etkilerden bahsedip de Hannah ‘ ın ölümünün insanların hayatına etkinden bahsedilmemesi çok yanlış bence .
Olaya farklı açılardan bakıyoruz . Bu yanlış değil ama benim sözlerimden farklı anlamlar çıkarmanızı ve olayı hemen empatiye bağlamış olmanızı yanlış buluyorum .
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.