Kemal Sayar
ب
Kıymetli okurları selamladıktan sonra...
Hüzün Hastalığı... Adı ve içeriği ile bazı bakış açılarını şaşırtan, kendini ve kaderini acıtasyona teslim eden kesime; acıya, hüzne daha derin bir anlam nazarıyla bakmayı öğreten, onu batı hekimlerince hastalık olarak adlandırmanın karşısında bilgiyle protesto eden, pek sevdiğim Kemal Sayar'ın bilgi eseri...
Kitabı başka okuyuculara tavsiye ederken şu noktaya değinmekte fayda var. Kitap, tahmin edildiği gibi çok fazla psikoloji terimi içeriyor. Her cümlede, bilginin zihnimde anlam kazanabilmesi için lugatıma başvurduğumu söylemeliyim... Ancak bir psikoloğun tecrübe ve fikirlerini içeren bu kitabı, kelimelerinden dolayı anlam güçlüğü olarak yorumlamak haksızlık olucaktır. Bunu bildirmekle beraber -yazara değil- kendi kelime dağarcığıma atıfta bulunuyorum...
Kemal Sayar, bulunduğu konuma gelene kadar kendinden ve değerlerinden kopmamış bir yazar. Onun batı ilmine rağmen fikirlerinin doğallığı ve objektifliği beni samimiyet damarlarımdan yakaladı.
Diğer adı ile melal olan hüzne, üzüntüye, ölüme bile hastalık gözüyle bakan ve baktıran, bu duygularla başa çıkabilme, onları kişisel gelişimimizin ve karakterimizin inşasına bir imkan olarak değerlendirme tanısı şöyle dursun olabildiğince değerlendirmeden bir çöp poşeti ile kapı dışarı etmek isteyen bir batı fikri var. İşte Hüzün Hastalığı ilim, fikir, hisler bütünüyle bu görüşe baş kaldırmış bir eser olarak bize ve tanılarımıza ışık tutuyor...
Bendeniz Kemal Sayar'a özerkliği için teşekkür ve emeğine daimilik dileyerek incelememi burada bitiriyor ve farklı bakış açılarıyla yeni incelemeleri siz okurseverlere bırakıyorum...
Kendinize iyi bakarken, sağlıcakla kalın!
