Öpsene bir gece yarısı en kötü yaralarımdan. Birazda avut beni saçlarımı okşa mesela ve yüzüme gülümse biraz. Kanayan ellerimden tut ve her şeyin geçeceğini fısılda, siğaramın ateşi filtreye dayanmış hatta sönneye yüz tutmuşken. Bana uzun kelimeler kur ve bir masal daha anlat. Geniş omuzlarımın taşıyamayacağı yükleri boşalt bir bir, sonra 'geç oldu. 'de ve savaşarak çık kapımdan. Ama evim senin yanın ve sen odamın hayaleti benim kapım sana hep açık...
·
183 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.