Gönderi
tek kitapta tüm oğuz atay kitaplarını tekrar okumuşum gibi oldu, iyi geldi. kitapta genel olarak atay’ın kitaplarını oluşturma süreçlerini okuyorsunuz. o kitapları önceden okuduysanız ve isimlere aşinaysanız yazım süreçlerine katılmak o kadar keyifli ki bir okur olarak. Günlük okumak bana hep birinin hayatına dahil olmuşum hissi verir ama bunda kendimi direkt oğuz atay’ın zihninin içinde buldum. ayrıca oğuz atay’ı (popüler kültüre yem etmeden) daha da abartmalıymışız, bunu fark ettim. kaliteli zevkleri olan bir yazarmış, okudukları, izledikleri.. kitap boyunca hiç sıkılmadan atay’la birlikte oyunlarla yaşayanlar’ı, tehlikeli oyunlar’ı, tutunamayanlar’ı yazıyormuşum gibi keyifli bir süreç geçirdim, yeri geldi onunla birlikte yazma sancılarını ben de çekti. gözümün,
üstünden süzülüp gittiği satırların nasıl bir süreçten geçtiğini gördüm. ama hiçbiri beni kitabın en sonundaki mektup kadar etkilemedi. “sevgili ilhami, ” diye başlayan, atay’ın berberi ilhami’ye yazdığı mektup.. kitabı kapattıktan sonra uzun bir süre bu mektubu düşündüm.
·
73 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.