Baba, çocuktan uzak duran bir otorite figürü idi; yüksek erdemli ve belli bir güce sahip olarak algılanırdı. (…) Viktoryen babanın çocuğı üzerinde yarattığı etki, hemen hemen istisnasız, çocuğu sevgisiz bırakması bir yana, onu korku içinde bırakır cinstendi.