‟Her yıl yarım düzine öğrenci küçük köylerine ve kasabalarına doktor, avukat ya da profesör olarak dönüp doğru olan uğruna konuşma ve yaşama fırsatını kaçırmamaya karar verse, ne kadar önemsiz görünürse görünsün her haksızlığa karşı aktif ve ısrarcı bir protesto yapmaya, sosyal ilişkilere daha çok nezaket, gerçek adalet ve hoşgörü enjekte etmeye ant içse yirmi yıl içinde ülkede evrensel olarak saygı gören yeni bir aristokrasi doğar, bu da iyiliğe en büyük olanağı sağlar. Üniversiteden mezun olan ve hukuk, tıp vb. gibi mesleklerde para dışında bir şey görmeyen, aklında yalnızca aptalca, kaba eğlenceler olan öğrenci acınası bir yaratıktan fazlası değildir, neyse ki toplum da bu konuda benzer duygular hissetmektedir.”
Sayfa 165 - Ren Kitap | 1. BasımKitabı okudu
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.