Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

sen pencerenin önünde durduğunda
Sen pencerenin önünde durduğunda, güçlü kürekkemiklerinden ne bahçe kapısı görünürdü, ne deniz, ne de balıkçı tekneleri. Gölgenle dolar taşardı ev, sen öyle başmelek gibi boylu, akşam yıldızının parıltısı kıvılcımlar saçarken kulağının dibinde. Bütün dünyaya açılan bir kapıydı penceremiz, cennete yönelen bir yolun başlangıcı, sevgili ışığım, bütün yıldızların çiçek açtığı. Sen gözlerini batan günün parıltısına dikmiş dururken kendi odan olan bir gemiye yön veren bir dümenci gibiydin. Akşamın ılık mavi alacakaranlığında demir alıp birden dinginliğine götürdün beni samanyolunun. Ama şimdi bu gemi batıp sulara gömüldü, dümeni kırıldı, ve ben sürüklenip duruyorum denizin dibinde tek başıma.
Sayfa 21 - ♡Can
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.