Gönderi
Melisa Kesmez ile “Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz “ kitabıyla tanıştım, tesadüfen. Nasıl da ben yazmışım gibiydi dizeleri, nasıl içtendi, nasıl da yüreğinden kopan her cümlesi benim kalbime bir nakış gibi işlenmişti! Kimi dizelerinin verdiği his, Vita kutularındaki çiçekler gibi çiçeklendirir de bırakmaz hâlâ peşimi. O yüzden yüreğime işleyeceğinden emin bir şekilde başladım “Küçük Yuvarlak Taşlar” ı okumaya. Hayata yeniden başlamaya, yüzümü geleceğe dönmeye öyle ihtiyacım vardı ki devayı bu kitapta aradım. Bazen Nergis’in dibe vuruşuydum, bazen Evren’in çaresiz sevişi ; kimi Mehmet’in şefkatli yüreği kimi de Gülsüm’ün sarıp sarmalayan hoşgörüsü. Hiçbiri günahkar olmadığı gibi hiçbiri masum da değildi, tıpkı hayat gibi. Damağımda buruk bir tat bırakıp biterken hikaye Mehmet’in hikayesindeki “Gülsüm” çıkışıyla ters köşe oluyorum, ama bitiveriyor hikaye. Keşke biraz daha uzasaydı diyorum, tadı damağımda kalıyor. Şu hayatta Evren olduğumu anladığım bir yolculuk oluyor bu okuma. Çünkü hep güzel anıları hatırlamayı seçiyorum. Bana ve tüm Evren gibilere yaralarının kanamadığı güzel günler diliyorum !
Tuzlu su her şeye iyi gelir, tabi bu kitap da öyle! İyi okumalar efendim :)
·
89 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.