Hasan Ali Toptaş'ı etimle kemiğimle kıskanıyorum. Bir acı veriyorum ona acımı alıyor başını sıvazlıyor. Öpüyor gocunmadan. Kelimelerle yapıyor bunu. İmreniyorum. Kitabı okuduktan sonra durdum düşündüm. Yerini hiç bulamadığını sandığımız şeyler bir de bakmışız ki birinin hayatında baş köşeye oturmuş. Anlamsızlığa tahammülü kurşunlamış, bir hareket bir bakış. Bu yüzden Ziya için nasıl heba oldu diyebilirim içim elvermiyor.
