Bazı kitapların kendine has tadı kendine has kokusu olduğuna inanıyorum. Bana öyle geliyor yani. Çünkü başka bazı kitaplar hep birbirinin kopyası gibi yavan, ruhsuz oluyor. Aradaki farkı başka türlü izah etmek mümkün değil gibi.
Bu kitap da, her okuyuşumda başka tatlar veren, zengin bir menüye sahip (teşbihde hata olmazmış) adeta. Nakşi silsilesinin büyüklerinden gelen feyzi hissetmemek mümkün değil bu kitapta.
Yazar şunu kastetmiş, kitapta böyle bir üslup seçilmiş gibi yorumlar yaparak haddimi aşmayacağım tabii ki :) Tasavvufi literatüre uzak değilseniz mutlaka ama mutlaka okumalısınız.
