Memleket hasreti ile uyandım bu sabah
Dilimde kekre bir türkü
Aklımda yenik çıktığım savaşlar
Ne kadar da çiçek kokarım yenilince
Öyle demiş çünkü şair ...
Yenenler ceset kokarmış
Yenilenler çiçek...
Şimdi göğsüme mısralar sıkıştı
Bir kriz gibi geliyor şiirler
Diz boyu yalnızlık içindeydim,
Şimdi bilmem nereme geldi...
Şu türküyü dinleyelim de...
Babamın dizinin dibi türkülerindendir kendisi
Hasret işler nakış nakış
Köye giden havasız bir dolmuşu özletir
Camdan bakarken başını yaslamak gibi
Okşatır alnını bir yaprak nahifliğinde...
Düşüncedir kafanın ağırlığı
Hasrettir camı sert yapan
Öyle şeffaf ve kırılgan iken...
Yolun sonu sıla
Yolun sonu vuslat olunca
Cam yaprak olur, can kuş...
Kavuşabilmek dileği ile...
👇👇👇
youtu.be/0DmvRni3tgU 💙