İnsan, sessizliği önce yalnızca ürkütücü olarak hisseder, kıpırdamaz, korunabileceğini umut ettiği bir kuytuda büzüşür, çiğneme ızdıraba, yutma işkenceye dönüşür, ondan sonra artık çevresindeki her şeyin ağırlaştığının, alanın bir kat daha daraldığının ayırdına bile varamaz hale gelir ve en dehşet verici olansa geri çekilirken baş gösterir: hareketsizlik.
··
106 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.