Biri çıkıp da eski zamanlardan ya da diğer ülkelerden örnek alarak yeni bir düşünce ortaya koymaya kalksa, bütün dinleyenlerin akılları başlarından gider.; hepsini, özellikle kendisini beğenmişleri bir telaş alır, akıllı olmaktaki şöhretlerini yitirmekten, doğal sayılmaktan korkarlar. Kafalarını eşeleye eşeleye bu yeni görüşleri çürütecek delil ararlar, bellekleri bu çürütmeye yetmediğinde de şu Beylik deyişin ardına saklanırlar: "Bizim babalarımız böyle demiş böyle yapmışlar. Keşke biz de babalarımız kadar akıllı olabilsek." Böyle der ve büyük bir Kehanet yumurtlamış gibi kurumlanarak yerlerine otururlar. Onlara bakacak olursanız atalarından daha akıllı bir adam çıktı mı insanlık çöker.
Buna rağmen atalarımızdan kalan en güzel kurumları yaşatmakta, geliştirmekte hiç de istekli değiliz. Biri onları düzeltmeye, yenilemeye kalktı mı ilerlemeye katılmamak için eskiye sarılırız. Her yerde bu küflü, bu saçma, bu kibirli kafaları görmüşümdür.
·
67 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.