“Hoşçakal, Nişimiya.” Şooko’yu korumaya çalışırken ciddi şekilde yaralanan ve uykuda olan Şooya. Önüne bakmaya karar veren Şooko, umutsuzluk içerisinde, yaptıklarını telafifi etmek için harekete geçiyor ve dağılmış arkadaş grubunun “seslerine” kulak veriyor. Duygu ve düşünceler birbirine bağlanıyor. Film çekimleri sona eriyor. Zaman hızla ilerlerken acaba onları nasıl bir gelecek bekliyor? Yapabilseydim, bunu ayakta alkışlardım. Bu hikaye ne güzel ve dokunaklı bir son! Kesinlikle söyleyebilirim ki, evet, bu seriye başladığınızda mutlaka bitirin. Bu ilk cilt (ve hatta önceki cilt) zor. Bu dizi hiçbir şekilde kolay okunan bir seri değil ve bu son mükemmel bir yayla sarılmasa da beni gerçekten umutlandıran gerçekçi bir güzellikti. Shoya, mangada okuduğumu düşündüğüm en dönüştürücü yaylardan birine sahip. Etrafındaki herkeste iz bırakan bu genç adama ilk başlarda ondan ne kadar hoşlanmadığımı düşündükçe gözlerimin dolmasından kendimi alamıyorum. (Ve bunda olumlu bir şey!!) Shoko ile köprüde yaptıkları o konuşma her şeydi ve o sahneyi duygulanmadan okuyamazsınız çünkü çok içten. Artı, Shoya'nın Shoko'nun yaşamasına ve kendini sevmesine nasıl yardım etmek istediğine dair her şeyin neredeyse tam bir daire çizmesi, ama şimdi SHE'nin ona nasıl yardım ettiğine bir bakın. Yine, inanılmaz derecede etkili ve herkesi bir kez daha bir arada ama Shoya'nın farklı gözlerinden görmeyi gerçekten çok sevdim. Dürüst olmak gerekirse, şu anda etrafındakilere nasıl baktığını ve ne kadar değiştiğini anlayamıyorum. Ayrıca Shoko'nun annesinin bu seri boyunca nasıl değiştiğini görmenin oldukça şaşırtıcı olduğunu söyleyebilirim. Hem de çok dönüştürücü! (Ayrıca yaptıkları film MUHTEŞEMdi!) Gelecekle ilgili sahneleri, özellikle de Shoya'nın Shoko'nun paylaştıklarına verdiği tepkiyi gerçekten beğendim. Bunun, onun seslendirdiği şeye ve bu cildin son çeyreğini bile tabiri caizse "pürüzsüz seyir" yapmadığına yanıt vermenin çok dürüst ve gerçekçi bir yolu olduğunu hissettim. Ayrıca sohbetin gerçekten harika bir şekilde sona işaret ettiğini düşündüm ve açık uçlu olmasını sevdim. Genel olarak, bu seriyi okuduğuma ÇOK memnunum! Sık sık okuduğum serilerin unutulmaz olduğunu söylediğimi hissediyorum, ama bu gerçekten unutulmaz, ama aynı zamanda o kadar güçlü yankılanan bir umuda sahip ki, yardım edemediğiniz ama Shoya'nın yanında tutunabileceğiniz özel bir seri. <3

Sessizliğin Sesi Cilt 7Yoshitoki Oima · Satori Yayıncılık · 2022191 okunma

··

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.