Sizlere çok güzel bir kitap yorumuyla geldim. Okuduğum enlerden bir tanesi oldu kısa ama etkili iz bırakacak türden aslında kitap ana karakter üzerinden yan karaktere vurgu yapmakta yani Cuma’ya yazarımız ırkçılığa ayrımcılığa köleliğe yalnızlaşmaya kişisel özgürlüğe içgüdülere dayanarak bir kurgu oluşturmuş. Cuma karakterimizin dili yok ve sonuna kadar neden dilinin olmadığının hikayelerini okuyoruz kimine göre bebekken dilsiz doğmuş kimine göre köle satıldığı yerde kesilmiş bu bir muallak. • Kitabın konusundan bahsetmek gerekirse; Karakterimiz Suson Burton kaçırılan kızını bilmek için yeni dünyaya giden bir gemiye biniyor ancak bir süre sonra geminin mürettebatı gemiyi ele geçirip kaptanı öldürüp Suson ile birlikte okyanusun ortasına bırakılıyor. Fırtınaya yakalanan susuz kalan Suson bir cesetle beraber gördüğü tek kara parçasına doğru kürek çekiyor. • Karaya ayak bastığı anda Cuma ile karşılaşan Suson daha sonra Cruso ile karşılaşıyor adada yaşamaya alışık bu iki kişiye ayak uydurmaya çalışan Suson bir süre sonra sinirlenmeye başlıyor çünkü Suson’un tek amacı oradan kurtulmak kuzunu bulmak bir süre sonra ada yaşantısına aşılmaya başladığı anda bir gemi görürler ve Suson zoruyla adadan kurtulurlar ancak Cruso yaşlı ve hasta olduğu için karaya gelemden ölüyor. Gemideki herkes Susonu Cruso’nın eşi olarak biliyor ve bu durum bozuntuya verilmiyor. Geminin kaptanı Suson’a bir fikir veriyor karaya bastıktan sonra kazazede olarak adada yaşadıklarını roman yapmasını istiyor ve bu şekilde bizler de bir kadının gözünden yaşadıklarını okuyoruz. Ve sizlere de okumanızı tavsiye ediyorum.

FoeJ. M. Coetzee · Sia Kitap · 2022150 okunma

·

205 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.