Annelik sürekli bir vicdan azabı halini aldığından işler çığırından çıkıyor demektir. O noktada durmalı, derin bir nefes almalı ve o vicdan azabını sakince yere bırakmalıyız. Anne olduk diye kendimizden feragat etmemizi bekleyen toplumsal anlayışı yine biz annelerin kırması gerekiyor. Mutfak da toplanmamış olsun, ev de temiz olmasın. Çocuk kendi kendine biraz vakit geçiriversin. Bunların hiçbiri problem değil. Ama bir anne bireysel olarak kendisine vakit ayırmazsa evdeki dengeyi kuracak insanın dengesi şaşar. Bu yüzden önce anne. Uçaklardaki gibi, maskeyi önce kendine sonra yavruna tak.
