Ethem Baran’dan okuduğum ilk kitap olmakla beraber üslubunu çok sevdim. Kitap Dünyam Günceli Keşfet Ekstra ekibi ile birlikte okuduk. Serkan Hoca’mın sayesinde Ethem Baran’ın kalemiyle de tanışmış oldum. İyi ki okudum dediğim kitaplardan biri oldu. Hikâyeler boyunca bahardan kışa, köyden kente, güzelden çirkine, türküden filme, geçmişten geleceğe, gelecekten geçmişe velhasıl o duygudan bu duyguya sürekli değişip dönüşüyorsunuz. Gündelik yaşamın koşuşturması içinde hayata tutunmaya çalışan insanları en zayıf yönlerinden yakalayan yazar, öykülerin sonuna çözüm bölümü koymadan sonunu, buğulu camın arkasına gizlenerek okurun hayal gücüne bırakıyor. Genelde durum hikâyesi tarzında kurgulanan öyküler, okuru kendi akışına dâhil etmeyi başarıyor. 2020 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı kazanan ilk hikâyenin adı, aynı zamanda kitabın da adı olmuş. Yazar, bir hikâyesinde Sait Faik’i de hatırlatmadan geçmiyor. Bazı öykülerin mekânı Ankara. Bu da beni bir süre üniversite yıllarıma, Ankara’ya götürdü. Bu kitapta büyülü gerçekliğin izlerine de rastladım. Yazar, gerçekle gerçek dışıyı öyle güzel harmanlamış ki size hissettirmeden akıyor olay. Beni en çok etkileyen “Göğün Yenisi”, “Üç İyidir” ve “Yamaçta Yağmur Var” hikâyeleri oldu. İlkinde çok üzüldüm, ikincisi beni gülümsetti, üçüncüsü ise kızdırdı. Kitapta toplamda 15 öykü var ve her birinde anlatımın en güzel halini bulmanız mümkün. Birkaç alıntıyla da bunu göstermek isterim: “Üç beş ihtiyar sandalyelerini sessizlikleriyle birlikte yola doğru çevirmiş, akmayan zamanın genişlettiği boşluğa bakıyorlardı.” (s. 13) “İstanbul uğulduyordu kuşun duruşunda.” (s. 23) “Sobanın sıcaklığını gözlerine yükleyecekti ilkin.” (s. 39) “İkindi ışığı akşamın acemi renklerinden birini kapıp halının desenlerine aktı, halının yaprakları titredi.” (s. 48) “Yerinden kalkamadığı, önündeki hayatı yaşayamadığı için elindeki eski hayatı yaşıyor.” (s. 57)

Döngel DünyaEthem Baran · İletişim Yayınları · 2019591 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.