Gönderi
Şimdiye kadar yaşayan her insan öldü, evet, onlar ölümlüydü; fakat ben de mi öyleyim? Ben farklı değil miyim? Ölüm benim de mi kapımı çalacak? Olacak iş mi bu? Benim ölmek zorunda olmam akıl alır bir şey değil. Ne korkunç! Ölümü anlayamıyorum. Gözlerini bana dikmiş bakıyor ölüm. Tek gerçek ölüm mü yoksa bu hayatta? Peki eğer ölüyor olduğum gerçekse neden herkes her şey olağanmış gibi davranıyor? Neden kimse beni anlamıyor; bana acımıyor? Neden beni sakinleştirip teselli etmiyorlar? Madem öleceksem de bu acıyla ölmem şart mı? Neden yaşamımın son anlarda muazzam yalnızlık ve ağrılarla mücadele etmek durumundayım. Yoksa hayatımı "yaşamam gerektiği gibi" yaşayamadım mı? Ama nasıl olur, herkesin onayladığı, takdir ettiği bir hayat yaşadım. Herkes mi yalancıydı? Geçmişimi düşündüğümde tekrardan dönüp yaşamak istediğim ne kadar an var? Pek az. İlk çocukluk zamanlarım belki. Hayatı yaşanması gerektiği gibi yaşayamadım, şimdi de öleceğim. Öleceğim, ölüm de yok olacak.
·
42 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.