Yemin ederim coğrafya kaderdir.
Sizinle içimde kendi kendimi yediğim bi konuyu paylaşmak istiyorum. Nerden nasıl başlayacağımı bilemeden girişi yapıyorum.
İstanbulda uzun bir süre yakın bir akrabamda kaldım ve oradaki insanların eğitime verdiği değeri görünce kendi yurdumun(Iğdırliyim) cahilliğine oturup ağladığım günler oldu. Oradaki kadınlar (İstanbuldaki) çocuklarını okutmak için günde 3-4 yere temizliğe gidiyorlardı ki asla ayıplanacak bir durum değil o annelerin ellerinden öperim tek tek. İyiki onlarla tanıştım,onlardan çok şey öğrendim. Tamam asla batıdaki eğitim sistemiyle doğudaki eğitim karşılaştırılmaz hepimiz farkını biliyoruz. Şimdi Iğdırdayim ve ailelerin çocuklarına önce verdiği değeri sonra eğitime verdiği değeri görünce içim acıyor. Yemin ederim Iğdırda gözlemlediğim ailelerin maddi durumu o İstanbul'daki ailelerin durumundan kat ve kat iyi. Ama hayvanlara verdikleri değeri azıcık bile çocuklara vermediklerini görüyorum. Eğitime 0 destek bir çok ailede. Ya yemin ederim dün gibi hatırlıyorum aile apartmaninda yaşıyordum İstanbulda üst katta bir komşumuz çocuğu teşekkür belgesi almadığı için ağlıyordu. Ve şimdi burda çocuk sınıfta kalacak kimsenin umurunda değil çünkü veli oğlunu/kızını hayvanla, işle meşgul etmekten eğitimden alacağı zevki unutturdu. Bütün gün çalışıp sabah erken kalkıp ailesine yardım edip hızlıca okula yetişip, okuldan çıkar çıkmaz eve gelip hayvanlara gidip ailelerine yardım etmek zorunda kalıp derse ayıracak vakitleri kalmayıp akşam saatleri ise eve geldiğinde yorulup hemen uyuya kalan çocuktan okul okumalarını bekliyorlar sene sonunda çocuk başarısız oluncada, bundan bir şey olmaz seneye çobanlık yapar deyip çocuğun kaderini kendi elleriyle yazıp atıyorlar kızlar içinse durum çok çok daha vahim okumayıp ev işleriyle meşgul ettikten sonra çocuğun evden bıkıp erken yaşta kocaya gitme isteği oluşması ve daha neler neler. Yemin ederim o kadar çok şey var ki yazmak istediğim ama ne vaktim var nede gücüm. Ya o kadar yetenekli çocuklarla karşılaşıyorum ki kendimden utanıyorum onlara fırsat verme şansım olmadığı için. Çocuk efsane resim yapıyor, satranç oynuyor yetenek mükemmellll... Çok çocuk tanıma fırsatım oldu çok özel çocuklarla karşılaştım memleketimde. İstanbulda ise vallahi kadının çocuğunun yeteneği yok diye, seçmelere göndermiş seçilmemiș diye oturup ağlıyordu...
Ah, dedim ulan coğrafya sen harbiden kaderin... Günde kaç aileyle kafga ediyorum, uyanın artık diyorum çocuklarınızın geleceğini mahvediyorsunuz diye yok üstüne ben çok bilmiş oluyorum... Sen kendini kurtardın sana yeter diyorlar abi yemin ederim cahile savaşmak kadar daha zor bir savaş görmedim.
Sizler de eğitme destek verin, eğitme destek vermeyenlere de dersek vermeleri için akıl verin Allah rızası için...
(...) şu üç noktalar var ya bütün hislerim, düşüncelerim orda kaldı yani bunlar hiç...
Böyle halk diliyle basit herkesin anlayacağı dilden yazmak istedim nerden nasıl başlayacağımı da bilmeden. Ama artık toplumun uyanmasını istiyorum.
Buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim :)
Belkide kendimi rahatlatmak için yazdım bunu ne kadar faydası dokunmasada.
··
435 views
Bir DOĞULU olarak bu yazıya uzun bir yorum yapmazsam bu gece uyuyamazdım :)
Öncelikle coğrafya- Kader ilişkisine; imkan ve fırsat eşitsizliğine öğrencilik sürecimin son demine kadar katlanmış biri olarak yazıyorum bu satırları...
Ve gururla söylüyorum ki ben başardım ve ben başarmak için hala yoldayım...
Bunları söylüyorum çünkü sizinle ne kadar derin empati yapabildiğimi anlayın olur mu...
Duygularınıza misafir değil ev sahibiyim yani...
Doğu'da insanlar sevmiyor,değer vermiyor değil aslında sadece öğrenmedikleri bir şeyi göstermeyi de bilmiyorlar o kadar...
Doğu'daki baba için seni seviyorum demek daha çok hayvan bakmaktır...
Doğu'daki anne için seni seviyorum demek daha çok bağ bahçe ekmektir ...
Akşam olunca gelip konuşarak derdini dinlemez ve dindirmez belki, çünkü onlar için dert dindirmek eşittir evdekileri aç bırakmamaktır...
Tezek yapan soba yakan ve inanın ki yüzünüze söyleyemese de içten sizi çok ama çok seven o anne ve babaların elleri öpülmeyi en çok hak eden eller...
Yani kızmayın onlara çünkü onların da başına bir el değmemiş hiç.
Ve hani diyorsunuz ya Doğu'da pırıl pırıl parlayan çocuklar var , İşte o çocuklara bu ışık biraz da bu imkânsızlıklardan geliyor,
Kapıda beklemiyorlar çocuklarını, kaçıncı sınıfa gidiyor bilmiyorlar, Kaç yaşına basacak, kaç doğum günü geçti ömründen bilmiyorlar fakat sadece gözlerine bile bakınca demek istediklerini okuyabiliyorsun " Kurtar kendini, bizim gibi olma" belki o ışığı devam ettiren çocuklarda ki o kurtulma ve kurtarma arzusudur ne dersiniz?
Kentin hız ve haz tuzağına henüz düşmediği için hala bir yerlerde düşünen ve hayal kuran bir zihinleri vardır belki de ...
Lütfen beni yanlış anlamayın ne demek istediğinizi harfi harfine anlıyorum çünkü dediğim gibi ben bu hikayeleri dinleyerek büyüdüm...
Fakat şimdi geldiğim noktada iykilerim keşklerimden o kadar çok ki :
Evet kent bana daha iyi bir eğitim getirebilirdi belki şuan bir kaç dil bilip bir kitabım bile çıkmış olabilirdi...
Ama çok eminim ki şuan yazdığım satırları yazdıracak hikayelerim, ilham sözcüklerim yarına umutla bakmama neden olan hayalden uçurtmalarım olmayacaktı(!!!)
Kalbim ota, kuşa, insana, böylesine merhametle çarpmayacaktı
Bir yaşlı gördüğümde bu kadar kolay duygulanmayacak,
Bir komşumdan bir tabak yemek aldığımda bu kadar kuşkusuz yemeyecek,
Kapımı kilitlemeden uyumak nasıl bir duygu bilmeyecektim belki de hiç...
Zor ve üst üste gelen şeyler yaşamışsınız ve kendinizi oldukça değersiz hissedecek bir tecrübeden geçmişsiniz...
İsyanınızı ve sesinizi duyuyorum bilin olur mu ve konuşmak isterseniz özelden lütfen bana yazın 🦋🌹😇
2 previous answer
Çok çok güzel anlatmışsınız, bizimle bu duygu ve düşüncelerlinizi paylaştığınız için teşekkür ederim. Evet çok doldum ben yaşadım şükür güzel yerlere geldim bütün zorluklara rağmen. Şu an benim yaşadığımın binbir beterini yaşayanları görüyorum ondandır bütün öfkem. Ne kadar emaktar olduklarını biliyorum, bütün bunların nedenini onların da bilmediğinden kaynaklı olduğunun da farkındayım. Ama bu kadar da olmaz dediğim şeylere şahit olunca böyle öfkeyle yazdım.
Az önce bir yorum daha attım asla kendi coğrafyami küçümsemek gibi bir niyetim yok sadece küçük bir karşılaştırma yaptım. Umarım beni kötü anlamamışsinizdir bugün bir arkadaşıma daha söylemiştim, Doğulu ve Kürt olduğum için gururluyum. :)
Bende teşekkür ederim.,🌼
2 next answer
Bu yorum görüntülenemiyor
Doğarken sırtımızda bütün bir coğrafyanın yükü..
Bu yorum görüntülenemiyor
Okumayanlar beğenmesin ya vallahi beğeniye ihtiyacım yok. İhtiyacımın olduğu tek şey birilerinin beni artık anlaması.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bakın! Altını çizerek söylemek istiyorum ki asla kendi memleketimin insanını küçümsemek gibi bir niyetim yok.
Ama bu tür olaylara yakından şahit olmuş biri olarak ve yaşayarak söylüyorum beni acıtan tarafı ele aldım. Yoksa Doğulu olmamın gururunu artısını çokça yaşıyorum. Ve ben buraya kadar iyikide küçük bir köylü kızı olarak geldim başarımda ve çabamda bunun büyük payı var. BEN SADECE BENİ ACITAN KISMI ELE ALDIM. YOKSA BÜYÜK ŞEHİRDEKİ YAŞAMDAN DA GÜZEL BİR YASANTININ OLDUĞUNU BİLİYORUM EN AZINDAN BENİM İÇİN.
Birde rica ediyorum düşüncelerime saygı gösterin, okumak zorunda değilsiniz okumadan geçersiniz ama eleştiride bulunmayın Allah rızası için. Valla şu an çok sinirliyim sonra sizden çıkmasın 😅😂
Yorumlarımı okumadan tepki göstermeyin lütfen. Keyfimde halim de yok...
Sinirden bütün kelimeleri yanlış yazmışım neyse affola :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.