Gönderi
Yazarından okuduğum kaçıncı kitaptır bilmiyorum, saymayı bıraktım artık. Dilini, seçtiği konuları ve karakterleri işleyiş tarzını çok beğenirim. Sezgin Kaymaz'ın ölüm konusuna ilişkin yaklaşımını dikkat çekici bulmuş ve sevmişimdir hep. Bu sefer ise zaman kavramıyla ilgili farklı bakış açısı sunmuş okuruna. Ama okuduklarım arasında beni en az doyuran kitabı bu oldu sanırım. Mucize çocuğun insanlarda uyandırdığı duyguların anlatıldığı kısımları fazla uzatılmış buldum. Düğümün çözüldüğü o kilit sahneyi önceden tahmin etmiş olmam da tatmin duyguma ket vurdu büyük ihtimalle. Hikayeye yine-yeni-yeniden köpeklerin dahil edilmesi çok mutlu etti beni. Yazarla pozitif bağ kurmama neden olan en büyük etmen köpek sevgisi ve köpekleri kitaplarında karakter olarak çok güzel kullanması. Kitapta geçen mezarlığın semt mezarlığımız olması da tuhaf bir farkındalıktı.
·
189 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.