... bir genç insanın kendi kaderine âid bir bilgi sahibi olabilmesi için İlâhî takdir ile tâbî kılındığı şartlar itibariyle yaşadığı hayatı tahlil etmesini öğrenmelidir. Ruhiyât ilminde buna bâtınî tefahhüs (iç gözlem) denilir. Bunu alışkanlık hâline getirenler, tevâlî eden mümâreselerle tehassüs, tahlil ve seziş kaabiliyetini geliştirirler. Bu sayede sâir insanlar kaderi ancak ve sırf fevkalâdelikler üzerinde kavrayabildikleri hâlde, böyleleri onun en küçük bir hadiseye in’ikâsını bile farkedebilirler. Çünkü bu vasfı kazananlar bilirler ki, bütün vukuat kader nâmınadır.
Sayfa 82 - Sebil Yayınevi