Hani insan çok mutludur veya çok üzgündür, duygularını paylaşacak birini arar; ama bulamaz. İçinde birikir duygular. Kaynar, fışkırır, sonunda bir sel halini alır. Dokunsalar ağlayacak gibi olur. Çoğu zaman dokunmasalar da ağlar! İnsan bu. Acısını hep başka insanlar söndürür. O insanlar yoksa bir kağıttan kalemden medet umar!
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.