Emare Serisi - Sarmaşık, Pusula, Maske
"𝘊̧𝘰𝘤𝘶𝘬𝘭𝘶𝘨̆𝘶𝘮𝘶𝘻 𝘵𝘰𝘩𝘶𝘮𝘶𝘮𝘶𝘻𝘥𝘶𝘳, 𝘵𝘰𝘩𝘶𝘮𝘶𝘮𝘶𝘻𝘢 𝘬𝘪𝘮 𝘴𝘶 𝘷𝘦𝘳𝘥𝘪𝘺𝘴𝘦 𝘰 𝘴̧𝘦𝘬𝘪𝘭𝘥𝘦 𝘣𝘶̈𝘺𝘶̈𝘳 𝘷𝘦 𝘺𝘦𝘵𝘪𝘴̧𝘪𝘳𝘪𝘻."
Selamlar bugün benim için özel bir yeri olan serinin yorumuyla geldim, öncelikle konusundan bahsedeyim.
Hayatının büyük bir kısmını hatırlamayan Minel Karaer, amcasıyla dans edebilmesi üzerine yaptığı bir anlaşma sonucu, psikolojik rahatsızlıklara sahip bireylerin tedavi edilmek üzere gittiği Anektod Merkezi'ne gitmeye başlar. Korel Erezli'nin bu merkeze dönmesiyle hatırlayamadığı geçmişinin peşine düşmeye karar verir. Ünlü seri katil Prometheus'un tekrar ortaya çıkışı, Minel'in peşinde olduğu geçmiş ve Korel Erezli arasında nasıl bir bağ vardır? Minel geçmişinin gerçekleriyle yüzleşebilecek midir?
Yorumuma gelelim, öncelikle seriyi çok seviyorum ve benim için yeri çok özel. İlk kez 2020'de okumuştum o zamanlar 3.kitabı daha çıkmamıştı, 2 yıl bekledim serinin final kitabı için ama bence kesinlikle değdi.
İlk olarak Sarmaşık'tan bahsedeyim. Sarmaşık kesinlikle seriye giriş kitabıydı, diğer kitaplardaki olayları düşününce bu kitapta çok olay yoktu. Arada bir okuduğumuz geçmişe dönüş sahneleri ve bazı sahneler kafamı karıştırmıştı ama neyseki hepsi seriyi bitirince anlam kazanıyor aklınızda soru işareti kalmıyor. Yazım dili beni biraz zorladı anlam veremediğim yerler oldu, ağır bir yazım dili vardı.
Pusula ise benim serideki favori kitabım. Olaylar, yazım dili, karakterler, sonu, her şeyini seviyorum bu kitabın. Özellikle 7.bölüm olan Tüccarlar ve Asiller'in kurgusu beni çok etkiler her okuduğumda.
Gelelim serinin son kitabına... Beni en çok yaralayan kitaplardan biriydi, her detayıyla. Her şeyin çözüldüğü kitaptı. Her şey çok zekice kurgulanmıştı; cinayetler, ardında bırakılan şekiller, daktilodaki eksik harfler, Prometheus'un alfabesi, geçmişi... Cinayetler yine kanımı dondurdu önceki kitaplarda olduğu gibi. Çok şaşırdığım yerler oldu, son 200 sayfayı ağzım açık okudum. Spoiler vermemek adına daha fazla konuşamıyorum son kitap hakkında ama mükemmeldi. Her şeyiyle mükemmeldi. Sonu seriye yakışan bir sondu. Sadece son sayfalarda ortaya çıkan o gerçeğin -okuyanlar anlamıştır- üzerinde daha fazla durulmasını isterdim ama karakterlerin bulunduğu konumdan dolayı durulmadığını da biliyorum. Acaba burada olaylar şöyle gelişseydi, bu karakter bunu söyleseydi ne olurdu diye düşündüğüm çok yer oldu seri boyunca.
Karakterler beni gerçekten çok etkiledi, özellikle Korel Erezli. Çocukluğu, yaşadıkları, söyledikleri ve her şeyiyle beni etkileyen, unutamayacağım bir karakter oldu, onun hakkında ne desem az kalacak.
Vedalar 𝘦𝘮𝘢𝘳𝘦 bırakır, bu kitabı hiç unutmayacağım.
nil 'e atifta bulunuyorum selam nasilsin