İncecik olmasına rağmen düşündürdükleri ile kocaman bir eser bırakmış bizlere Seneca. Bilge ne yaşarsa yaşasın bunun bilgiyi kötü etkileyemeyeceğini verdiği örnekler ile çok iyi anlatmış. Ne söylediğinin değil nasıl söylediğinin ne kadar önemli olduğunu Seneca'nın kaleminden de okumuş oldum. Kitap iki bölümden oluşuyor. İkinci bölümde ise inzivanın "felsefi düşğnceler" arasında nasıl ayrıldığını ama bir bütün olduğunu anlatıyor. Okuduğum hiçbir şeyi yeni öğrenmememe rağmen bende yeni düşüncelere yol açtı.
Bir çırpıda okuyabilirsiniz
