Juli Zeh 'in 2001 yazında çıktığı Bosna yolculuğunun izlenimlerinden kalan bize yansıyan duru bir dille okucuya aktarıyor oluşu biraz acı hüzün belkide kaybettiklerine dair hissettiği içindeki acıı..ve utancı, kaleminin bize yansıması,
Yazar, bu savaşı ve katliamı çok iyi bilen biri olarak Bosna’da yaşadığı depresif duygularla, yıkım sonrasındaki ülkeyi ve insanları gözlemliyor. Satır aralarında ise yaşananları ve bunların tarafsız bir insanda yarattığı şaşkınlık, acı, depresyon ve biraz da utancı görüyoruz.
Bosna-Hersek insanın arabayla gidebileceği bir yer mi, yoksa savaş haberleriyle birlikte yeryüzünden silinmiş bir yer mi öğrenmek istiyorum.
(Eserden S:12)Başlarken
Yazar, bu savaşı ve katliamı çok iyi bilen biri olarak Bosna’da yaşadığı depresif duygularla, yıkım sonrasındaki ülkeyi ve insanları gözlemliyor. Satır aralarında ise yaşananları ve bunların insanlarda bıraktığı izlerin yansıması vardı..
Kuvvetle muhtemel ki
Seyhat, ömrümüz boyunca hatırlayacağımıza inandığımız eve gelir gelmezse unutuverdiğimiz şeyler yaşamaktır.
(S:7)kitabın basında böyle seslenmiş okuruna.. Üzerinde düşünülesi bir durum..
İnsan okurken boğazına bir düğüm oturuyor, acıyı sizde hıssrdebiliyorsnz..
İnsanın kendi kafasının içindeki sessizlik en gürültülüsü.
(S:216)sona doğru
Haklı değilmi? Bunun cevabını merak ediyosanız buyurun okuyun
