kendime kıvrılıyorum
bana elzem bir gülümseyiş ver,
öylesine uzak bir memleketten.
gözümün sönmüş feri oluver,
gün solsun, ışık bitsin, süzül pencereden.
bir dayanak ol bana, bir sığınak;
akıp giden yalan hayata karşı.
şimdi ben burada bütün insanlığımla,
bağırıp duruyorum zamanın tortusunu.
duyuyorum,
yalnız ben duyuyorum
sesimin yankısını.
·
228 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.