Bilişselci/klasikçi kuramları zihnin bir bilgisayar olduğu metaforunu kullanır ve (1) problemlerin girdi ve çıktı tanımlarıyla çözüldüğünü, (2) simgesel, kodlanmış temsillerin bilgisayımsal çözümleri kolaylaştırdığını ve (3) organizmanın içsel süreçlerini denetlerken hesaplama ve temsili içeriklerinin üzerinde durarak bilişin anlaşıldığını varsayar.