İyi olma çabası ,azmi ve gücü.. 5 yaşında evlatlık verilen pat -marie içindeki duygusal boşluklar, verildiği ailenin yaptığı baskılar yüzünden en çok da sevgisizlik 17 yaşında akıl hastanesine kapatılır. Başlarda ufak bir depresyon gibi gözükse de 3-4 ayda bir tekrarlanan bir rutine dönüşmeye başlar. Ve tam 20 yıl boyunca akıl hastanesinde yaşamaya başlar dış dünyadan korkarak ağır psikolojik tedaviler görerek yaşamına devam eder ama bu durumdan da sürekli sıyrılmak ister ve aslında doktorların ona yardım edemeyeceğini anlayıp kendi kendine iyileşme sürecine girer.. Adım adım dünyaya adapte olmaya çalışır yeniden üniversiteye başlar ve bu yolda tanrı'ya söz verir "senin yolunda ilerleyeceğim ve bu hastalara yardım edeceğim" der. Kendisi gibi akıl hastalığı geçmişi olan bir erkekle hayatını birleştirir tam işler yoluna girmeye başlamışken kanser olduğunu öğrenir ve sanrıları tekrardan gelmeye başlar. Ama bu sefer kolay kolay pes etmeye niyeti yoktur üniversiteyi bitirir lisans için başvuru yapar kabul edilmez geçmişinde akıl hastası olduğu için hiçbir üniversite kabul etmek istemez. Ve çıktığı akıl hastanesine danışman olarak geri gelir orada çalışarak hayatın devam ettirmeye çalışır ve farkedilir akabinde eşini kaybeder ama yine de yılmaz ve harvard'dan mezun olur daha sonrasında konuşma için çağrıldığı bir seminerde dikkatleri üstüne çeker ve hayatını film yaparlar .. Tanrı'ya söz verdiği gibi akıl hastalarına yardım eder ve tanrı'nın yolundan sapmamaya çalışır. güzel bir hikayeydi biraz uzatılmıştı fakat yine de derindi. İnsanın kendisi istemediği takdirde, asla hayatını düzeltemeyeceği ve iyileşemeyeceği konusunda bize derin bilgiler veriyordu. Okumanızı tavsiye ederim..

Hiç Kimsenin ÇocuğuMarie Balter · Hayykitap · 059 okunma

·

146 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çikolata prensesi