Haftada en bir kez Aykut Ertuğrul dinlerim. Konuşurken de komiktir. Yazarken de komikmiş. Dünyanın en acıklı hikayesini yazarken bile güldürüyor:) Yüzyıldan Son Çıkış öyküsünü dinledikten sonra başladım ve akıcılığı, merak duygusunu hep yüksek tutmuş.Detayları, göndermeleri, içerikleri, hepsinden bir öykü çıkarabilmesi o kadar güzel ki ve tabi çok rastlanmayan Şeyma ismini de öyküsünde kullanması doğal olarak çok hoşuma gitti. Bu ismi hep güzel yazın sayın yazarlar:)
Ben vardım abi, mümkün tahsinlerim en iyisiydim o zamanlar. Cümlesiyle kendine de atıf yapar:)
