Gönderi
Gecenin Sonuna Yolculuk ; beni, sisli bir havada bulanık bir denizde kötü kokular eşliğinde yıkık dökük eski bir gemide ağır ağır yolculuk yapıyormuş ama bir şekilde uzaklaşabiliyor olduğum için huzurluymuşum gibi hissettirdi. Karanlık durumları mizahi bir havada okuyacağımı beklerken, fazlaca keskin bir eleştiri ve sert diliyle karanlığın dibini gördüm. Birinci dünya savaşı zamanı Fransa ve Almanya'sı insanlıktan çıkmışcasına savaşırken, savaşı son derece anlamsız ve boş bulan, savaştan tiksinip kaçmak isteyen ama savaşın içinde olan karakterimiz bu durumundan ötürü psikopatolojik bir durumda degerlendirilip akıl hastanesine bile yatırılıyor. Herkes bütün bu saçmalığa fazlaca anlam yüklerken karakterimizin umrunda bile degil ve aşırı farkında insanlığın son derece sapıtmış olduğunun. Hep bir şeylerden kaçıyor, her durumda huzursuz ve tereddütsüz rahatsızlık mı duymaya başladı bir çırpıda yakıyor tüm sahip olduklarını, hayatın akışına kaptırmış kendini,bir hayat onu yönlendiriyor bir o hayatı. Savrulmak belki de bu. Yine de kabullenmiş. Hastalıklı topluma uyum da sağlamış ama bunun bir sağlık göstergesi olmadığının da ayrımına varabiliyor. Yazı dili konuşma dili gibi olduğu için "Gecenin Sonuna Yolculuk" dikkat çekmiş bir kitap, yeraltı edebiyatı olarak degerlendirilebilir. İnanılmaz severek okuduğum bir kitap oldu. Bosvermişlik, umursamazlık, her şeye rağmen çaba ve kolayca vazgeçilebilirlik. Müthiş huzurlu hissettiren huzursuzluk durumları.
·
59 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.