Şükran Yiğit'in birbirinden bambaşka üç kişinin kesişen yollarını, sırlarını, hayatlarını anlattığı kitabı. Kitap ilk bölümden itibaren beni o kadar çok duygulandırdı ki. Süreyyanın o yalnızlığı benim yaşlılıktan korkmamın en büyük sebebiymiş, bu kitapla bunu anladım. Ödüm kopuyor sevdiğim herkes benden önce gidecek diye. Kitabın çok sevdiğim başka bir yanı da İstanbul'un çok iyi bildiğim semtlerinde geçiyor olması. Kim bilir kaç kez Süreyya Hanımın yürüdüğü o sahil yolundan yürüdüm ben de. Bebek'te lokantadan çıkıp Beşiktaş'a giden o otobüse binmek, o otobüsün bir türlü ilerlememesi... O trafikte, o sıkışık otobüste hayatı sorgulamak. Beni yine olsa yine tereddüt etmeden yaşayacağım anılara götürmesi çok güzeldi. Kitabın kurgusuna gelirsek, o kadar beğendim ki yine ne diyeceğimi bilemiyorum. İsmine bakınca aşk hikayesi sanıyor insan ama çok daha fazlası bu kitap. Kitabı okumadım, yaşadım resmen. Laden oldum, Mercan oldum, Süreyya oldum hatta Vehbi oldum yaşadım her şeyi. Şükran Yiğit gibi bir yazarla tanıştığım için kendimi çok şanslı hissediyorum şu an. Kitabı tekrar okuyacağıma adım gibi eminim. İçinizi ısıtacak, sizi heyecanlandiracak, hem mutlu edecek hem üzecek bir şeyler okumak istediğinizde Çatıkatı Aşıkları çok güzel bir seçenek.

Çatıkatı AşıklarıŞükran Yiğit · İletişim Yayıncılık · 2010454 okunma

·

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Momoşko